هر آنچه باید در مورد کلوئید بدانید!

کلوئید چیست؟

هنگامی که پوست آسیب می‌بیند، بافت فیبری به نام بافت اسکار روی زخم ایجاد می‌شود تا آسیب را ترمیم و محافظت کند. در برخی موارد، بافت اسکار اضافی رشد می‌کند و توده‌های ناصاف و سختی به نام کلوئید ایجاد می‌کند.

کلوئیدها می‌توانند بسیار بزرگتر از زخم اصلی باشند. آن‌ها بیشتر در قفسه سینه، شانه‌ها، لاله گوش و گونه‌ها یافت می‌شوند. با این حال، کلوئیدها می‌توانند هر قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار دهند.

اگرچه کلوئیدها برای سلامتی مضر نیستند، اما ممکن است نگرانی‌های زیبایی ایجاد کنند.

reading - هر آنچه باید در مورد کلوئید بدانید!

همچنین بخوانید درباره:

علائم کلوئید

کلوئیدها از رشد بیش از حد بافت اسکار به وجود می‌آیند. اسکارهای کلوئیدی بزرگتر از خود زخم اصلی هستند. ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد تا به طور کامل رشد کنند.

علائم کلوئید می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • یک ناحیه موضعی که به رنگ گوشت، صورتی یا قرمز است.
  • یک ناحیه برآمده از پوست که معمولاً برجسته است.
  • ناحیه‌ای که با گذشت زمان با بافت اسکار بزرگتر می‌شود.
  • لکه خارش‌دار پوست

اگرچه اسکارهای کلوئید ممکن است خارش داشته باشند، اما معمولاً برای سلامتی مضر نیستند. ممکن است احساس ناراحتی، حساسیت، یا تحریک احتمالی ناشی از لباس یا سایر اشکال اصطکاک داشته باشید.

اسکار کلوئیدی می‌تواند در نواحی وسیعی از بدن ایجاد شود، اما این معمولاً نادر است. وقتی این اتفاق می‌افتد، بافت اسکار سفت ممکن است حرکت کردن را سخت و محدود کند.

کلوئیدها اغلب بیشتر یک نگرانی مربوط به زیبایی هستند تا سلامتی. اگر کلوئید بسیار بزرگ باشد یا در مکانی بسیار قابل مشاهده باشد، مانند لاله گوش یا صورت، ممکن است باعث ایجاد احساس ناراحتی شود و اعتماد به نفس فرد را کاهش دهد.

اسکارهای کلوئیدی چه شکلی هستند؟

اسکارهای کلوئید معمولاً ویژگی‌های زیر را دارند:

  • براق
  • بی مو
  • برجسته
  • سخت و لاستیکی
  • در ابتدا قرمز یا بنفش هستند، قبل از اینکه قهوه‌ای یا کم رنگ شود.
  • آن‌ها می توانند سال ها ادامه داشته باشند و گاهی تا ماه‌ها یا سال‌ها پس از آسیب اولیه تشکیل نمی‌شوند.

آیا اسکارهای کلوئیدی درد دارند؟

اسکارهای کلوئیدی معمولاً بدون درد هستند، اما برخی از آن‌ها می‌توانند با موارد زیر همراه باشند:

  • درد
  • حساسیت
  • خارش‌دار
  • یک احساس سوزش
  • ایجاد محدودیت حرکت در صورت قرار گرفتن روی مفصل
reading - هر آنچه باید در مورد کلوئید بدانید!

همچنین بخوانید درباره:

علل ایجاد کلوئید

اکثر انواع آسیب‌های پوستی می‌توانند در ایجاد اسکار کلوئید نقش داشته باشند. این شامل:

  • جای جوش
  • جای سوختگی
  • جای زخم آبله مرغان
  • سوراخ کردن گوش
  • خراش
  • محل‌های برش جراحی
  • جای واکسیناسیون

تخمین زده می‌شود که 10 درصد از افراد اسکار کلوئید را تجربه می‌کنند. مردان و زنان به طور مساوی در معرض اسکارهای کلوئیدی هستند. افرادی که رنگ پوست تیره‌تری دارند بیشتر مستعد ابتلا به کلوئید هستند.

چه عواملی احتمال ایجاد کلوئید را تشدید می‌کنند؟

سایر عوامل خطر مرتبط با تشکیل کلوئید عبارتند از:

  • آسیایی تبار بودن
  • لاتین تبار بودن
  • باردار بودن
  • سن کمتر از 30 سال

کلوئیدها دارای یک جزء ژنتیکی هستند، به این معنی که اگر یکی از والدین شما یا هر دو آن‌ها کلوئید داشته باشند، احتمال ابتلا به کلوئید بیشتر است.

طبق یک مطالعه، ژنی به نام ژن AHNAK ممکن است در تعیین اینکه چه کسی به کلوئید دچار می‌شود و چه کسی به آن دچار نمی‌شود، نقش داشته باشد. محققان دریافتند افرادی که دارای ژن AHNAK هستند ممکن است در مقایسه با افرادی که این ژن را ندارند بیشتر دچار اسکارهای کلوئیدی شوند. اگر از عواملی که برای ایجاد کلوئید شناخته شده است، آگاه باشید ممکن است بخواهید از سوراخ کردن بدن، جراحی‌های غیر ضروری و خالکوبی خودداری کنید.

اسکار کلوئید در مقابل اسکار هایپرتروفیک

گاهی اوقات کلوئیدها با نوع رایج دیگری از اسکار به نام اسکار هایپرتروفیک اشتباه گرفته می‌شوند. اسکار هایپرتروفیک اسکارهای صافی هستند که می‌توانند از رنگ صورتی تا قهوه‌ای متغیر باشند. بر خلاف کلوئید، اسکارهای هایپرتروفیک کوچکتر هستند و به مرور زمان خود به خود از بین می‌روند.

اسکارهای هایپرتروفیک به طور مساوی در بین جنسیت‌ها و قومیت‌ها ایجاد می‌شود و معمولاً در اثر اشکال مختلف آسیب‌های فیزیکی یا شیمیایی مانند سوراخ کردن یا عطرهای بسیار تند ایجاد می‌شوند.

در ابتدا، وقتی اسکارهای هایپرتروفیک تازه ایجاد می‌شوند، می‌توانند خارش‌دار و دردناک باشند، اما با بهبودی پوست، علائم فروکش می‌کنند.

درمان خانگی کلوئید

تصمیم برای درمان کلوئید ممکن است مشکل باشد. اسکار کلوئیدی نتیجه تلاش بدن برای ترمیم خود است. پس از برداشتن کلوئید، بافت اسکار ممکن است دوباره رشد کند و گاهی اوقات بزرگتر از قبل می‌شود.

قبل از هر اقدام پزشکی، سعی کنید درمان‌های خانگی را در نظر بگیرید. کرم‌ها و روغن‌های مرطوب کننده، که به صورت آنلاین در دسترس هستند، می‌توانند به نرم نگه داشتن بافت کمک کنند. این‌ها ممکن است به کاهش اندازه اسکار بدون بدتر کردن آن کمک کنند. کلوئیدها به مرور زمان کوچک شده و صاف‌تر می‌شوند، حتی بدون درمان.

در ابتدا، پزشک احتمالاً درمان‌های کم‌تهاجمی مانند پدهای سیلیکونی، پانسمان‌های فشاری یا تزریق را توصیه می‌کند، به‌خصوص اگر اسکار کلوئیدی نسبتاً جدید باشد. این درمان‌ها برای اثربخشی نیاز به استفاده مکرر و دقیق دارند و حداقل سه ماه طول می‌کشد تا اثر داشته باشند.

جراحی کلوئید

در مورد کلوئیدهای بسیار بزرگ یا اسکار کلوئیدی قدیمی‌تر، ممکن است برای برداشتن آن‌ها جراحی توصیه شود. میزان بازگشت اسکار کلوئید پس از جراحی می‌تواند بالا باشد. با این حال، مزایای برداشتن کلوئید بزرگ ممکن است بر خطر اسکارهای بعد از جراحی غلبه کند.

کرایوسرجری شاید موثرترین نوع جراحی برای کلوئید باشد. این فرآیند که کرایوتراپی نیز نامیده می‌شود، اساساً کلوئید را با نیتروژن مایع «منجمد» می‌کند. همچنین ممکن است پزشک تزریق کورتیکواستروئید را پس از جراحی برای کاهش التهاب و کاهش خطر بازگشت کلوئید توصیه کند.

درمان کلوئید با لیزر

برای انواع خاصی از اسکارها (از جمله برخی از کلوئیدها)، پزشک ممکن است درمان با لیزر را توصیه کند. در این روش درمانی پزشک تلاش می‌کند کلوئید و پوست اطراف آن را با پرتوهای نور بالا برای ایجاد ظاهری صاف‌تر و لطیف‌تر روی پوست اعمال کند.

با این حال، این خطر وجود دارد که لیزر درمانی با ایجاد زخم و قرمزی بیشتر، کلوئیدها را بدتر کند. در حالی که این عوارض جانبی گاهی بهتر از اسکار اصلی هستند، اما ممکن است همچنان نوعی جای زخم وجود داشته باشد. لیزر درمانی برای انواع دیگر اسکارهای پوستی استفاده می‌شود که همگی مزایا و خطرات مشابهی دارند.

سایر روش‌های درمانی کلوئید

چندین روش درمانی دیگر کلوئید وجود دارد، اما هیچ کدام موثرتر از سایرین نشان داده نشده است. درمان می‌تواند دشوار باشد و همیشه موفقیت آمیز نیست.

درمان‌هایی که ممکن است به صاف کردن اسکار کلوئید کمک کنند عبارتند از:

  • تزریق استروئید
  • استفاده از نوار آغشته به استروئید به مدت 12 ساعت در روز
  • استفاده از ورقه ژل سیلیکونی برای چندین ماه
  • منجمد کردن اسکارهای اولیه کلوئید با نیتروژن مایع برای جلوگیری از رشد آن‌ها
  • لیزر درمانی برای کاهش قرمزی (اما این کار جای زخم را کوچکتر نمی‌کند.)
  • جراحی، گاهی اوقات به دنبال رادیوتراپی، برای از بین بردن جای زخم (اگرچه می‌تواند دوباره رشد کند و ممکن است بزرگتر از قبل شود.)

پیشگیری از کلوئید

شما نمی‌توانید به طور کامل از ایجاد زخم‌های کلوئید جلوگیری کنید، اما می‌توانید از هرگونه بریدگی یا شکستگی عمدی در پوست، مانند خالکوبی یا سوراخ کردن، از جمله در لاله گوش خودداری کنید. درمان آکنه نیز احتمال ظاهر شدن اسکار آکنه را کاهش می‌دهد. همچنین در صورت امکان از جراحی‌های جزئی پوست در مناطقی که بیشتر مستعد اسکار کلوئید هستند (بالای سینه، پشت و بازوها) خودداری کنید. درمان اسکار کلوئید ممکن است دشوار باشد و همیشه موثر نباشد. به همین دلیل، مهم است که سعی کنید از آسیب‌های پوستی که می‌تواند منجر به ایجاد اسکار کلوئیدی شود، جلوگیری کنید. استفاده از پدهای فشار یا پدهای ژل سیلیکونی پس از آسیب نیز ممکن است به جلوگیری از کلوئید کمک کند.

قرار گرفتن در معرض آفتاب یا برنزه شدن ممکن است بافت اسکار را تغییر رنگ دهد و آن را کمی تیره‌تر از پوست اطراف آن کند. این می‌تواند کلوئید را برجسته‌تر کند. برای جلوگیری از تغییر رنگ، هنگام قرار گرفتن در معرض آفتاب جای زخم را بپوشانید.

چشم انداز بلند مدت

اگرچه کلوئیدها به ندرت عوارض جانبی نامطلوب ایجاد می‌کنند، اما ممکن است از ظاهر آن‌ها خوشتان نیاید. شما می‌توانید کلوئید را در هر زمانی، حتی سال ها پس از ظاهر شدن، تحت درمان قرار دهید. بنابراین اگر جای زخمی شما را آزار می‌دهد، حتما به پزشک مراجعه کنید روش‌های درمان آن را بررسی کنید.

درباره: بهار خدابنده